Czy otwierając kiedykolwiek butelkę wina zastanawialiście się, skąd wziął się korek? Jak powstaje? Jakie ma właściwości i kto jest jego największym producentem?
Skąd się pozyskuje korek?

Korek pozyskiwany jest z dębów korkowych – które przeciwieństwie do większości dębów, dąb korkowy jest drzewem wiecznie zielonym – ponieważ tylko one wytwarzają korę o jednolitej budowie. Korek cyklicznie zbierany jest z drzew bez ich uszkadzania.

W przypadku dębu korkowego najcenniejszym pozyskiwanym surowcem jest nie drewno, lecz kora, którą co 9 lat zrywa się z żyjących drzew bez jakiejkolwiek dla nich szkody.
Korek jako surowiec do produkcji znany jest od czasów prehistorycznych. Najstarsza skamieniałość korka znaleziona została w Portugalii, w dolinie Tagu i jej wiek oblicza się na około dziesięć milionów lat. Głównym wyrobem z korka są zatyczki do butelek, które stanowią ok. 55% całego eksportu produktów korkowych.

Lider w produkcji korka
Niekwestionowanym liderem na rynku korka jest…Portugalia. Ma ona 32% areału lasów korkowych i przetwarza około 70 % światowej produkcji korka.

Właściwości korka

Pięciokrotnie lżejszy od wody

Powietrze stanowi 90% objętości korka i około 50% jego masy, co sprawia, że jego ciężar właściwy zawiera się w przedziale od 190 do 250 kg/m3. Korek jest zatem materiałem pięciokrotnie lżejszym od wody, a ponieważ nie nasiąka wodą (przyjmuje max. 20%) jest materiałem praktycznie niezatapialnym.

Nie jest podatny na działanie wilgoci

Suberyna, która jest złożoną mieszaniną tłustych kwasów i ciężkich alkoholi organicznych, stanowi od 39 do 45% masy korkowej. Jej obecność sprawia, że korek jest nieprzepuszczalny dla gazów i cieczy (w tym dla wody i alkoholi). Dzięki obecności tanin i brakowi białka korek nie jest również podatny na szkodliwe działanie wilgoci i co najważniejsze na gnicie.

Jest obojętny chemicznie

Masa korkowa nie tylko nie przepuszcza cieczy i gazów nie ulegając przy tym zniszczeniu, ale także nie wchodzi z nimi w reakcje chemiczne, nie ma smaku ani zapachu, jest nieszkodliwa dla zdrowia. Stąd bierze się tradycyjne zastosowanie korka do zamykania butelek, gdyż nie tylko szczelnie i trwale zatyka naczynia, ale także nie psuje zawartych w nich substancji. Dzięki temu można mieć pewność, że wino mimo wieloletniego leżakowania nie „przejdzie” smakiem korka.

Praktycznie się nie starzeje

Korek praktycznie się nie starzeje i mimo upływu lat nie traci swych właściwości, nawet jeśli nie jest specjalnie impregnowany. W 1956 roku w Indre et Lorie we Francji znaleziono doskonale zachowane wino z 1789 roku. Wino było dobre w smaku, co świadczy o doskonałej trwałości zamknięcia butelki korkiem przez 167 lat.

Źródło: www.domkorkowy.com